Ecclesiastes 7
CHAPTER 7
Comparing Wisdom and Folly
1αγαθόν όνομα υπέρ έλαιον αγαθόν και ημέρα του θανάτου υπέρ ημέραν γενέσεως 2αγαθόν πορευθήναι εις οίκον πένθους η ότι πορευθήναι εις οίκον πότου καθότι τούτο τέλος παντός ανθρώπου και ο ζών δώσει αγαθόν εις καρδίαν αυτού 3αγαθόν θυμός υπέρ γέλωτα ότι εν κακία προσώπου αγαθυνθήσεται καρδία 4καρδία σοφών εν οίκω πένθους και καρδία αφρόνων εν οίκω ευφροσύνης 5αγαθόν το ακούσαι επιτίμησιν σοφού υπέρ άνδρα ακούοντα άσμα αφρόνων 6ως φωνή των ακανθών υπό τον λέβητα ούτως ο γέλως ο των αφρόνων και γε τούτο ματαιότης 7ότι η συκοφαντία περιφέρει σοφόν και απολλύει την καρδίαν ευγενείας αυτού 8αγαθή εσχάτη λόγων υπέρ αρχήν αυτού αγαθόν μακρόθυμος υπέρ υψηλόν πνεύματι 9μη σπεύσης εν πνεύματί σου του θυμούσθαι ότι θυμός εν κόλπω αφρόνων αναπαύσεται 10μη είπης τι εγένετο ότι αι ημέραι αι πρότεραι ήσαν αγαθαί υπέρ ταυτας ότι ουκ εν σοφία επηρώτησας περί τούτου 11αγαθή σοφία μετά κληροδοσίας και περίσσεια τοις θεωρούσι τον ήλιον 12ότι εν σκιά αυτής η σοφία ως σκιά αργυρίου και περίσσεια γνώσεως της σοφίας ζωοποιήσει τον παρ΄ αυτής 13ίδε τα ποιήματα του θεού ότι τις δυνήσεται του κοσμήσαι ον αν ο θεός διαστρέψη αυτόν 14εν ημέρα αγαθωσύνης ζήθι εν αγαθώ και ίδε εν ημέρα κακίας ίδε και γε συν τούτο σύμφωνον τούτων ο εποίησεν ο θεός περί λαλιάς ίνα μη εύρη άνθρωπος οπίσω αυτού ουδέν 15σύμπαντα είδον εν ημέραις ματαιότητός μου εστί δίκαιος απολλύμενος εν δικαίω αυτού και έστιν ασεβής μένων εν κακία αυτού 16μη γίνου δίκαιος πολύ μηδέ σοφίζου περισσά μή ποτε εκπλαγής 17μη ασεβήσης πολύ και μη γίνου σκληρός ίνα μη αποθάνης εν ου καιρώ σου 18αγαθόν το αντέχεσθαί σε εν τούτω και γε από τούτου μη μιάνης την χείρά σου ότι φοβουμένοις τον θεόν εξελεύσεται τα πάντα 19η σοφία βοηθήσει τω σοφώ υπέρ δέκα εξουσιάζοντας τους όντας εν τη πόλει 20ότι άνθρωπος ουκ έστι δίκαιος εν τη γη ος ποιήσει αγαθόν και ουχ αμαρτήσεται 21και γε εις πάντας λόγους ους λαλήσουσιν μη θης καρδίαν σου όπως μη ακούσης του δούλου σου καταρωμένου σε 22ότι πλειστάκις πονηρεύσεταί σε και καθόδους πολλάς κακώσει καρδίαν σου ότι ως και γε συ κατηράσω ετέρους 23πάντα ταύτα επείρασα εν τη σοφία είπα σοφισθήσομαι και αυτή εμακρύνθη απ΄ εμού 24μακράν υπέρ ο ην και βαθύ βάθος τις ευρήσει αυτό 25εκύκλωσα εγώ και η καρδία μου του γνώναι και του κατασκέψασθαι και του ζητήσαι σοφίαν και ψήφον και του γνώναι ασεβούς αφροσύνην και οχληρίαν και περιφοράν 26και ευρίσκω εγώ αυτήν πικροτέρον υπέρ θάνατον συν την γυναίκα ήτις εστί θηρεύματα και σαγήναι καρδία αυτής δεσμός εις χείρας αυτής αγαθός προ προσώπου θεού εξαιρεθήσεται απ΄ αυτής και αμαρτάνων συλληφθήσεται εν αυτή 27ίδε τούτο εύρον είπεν ο εκκλησιαστής μία τη μία ευρείν λογισμόν 28ον επεζήτησεν η ψυχή μου και ουχ εύρον και άνθρωπον ένα από χιλίων εύρον και γυναίκα εν πάσι τούτοις ουχ εύρον 29πλην ίδε τούτο εύρον ο εποίησεν ο θεός συν τον άνθρωπον ευθή και αυτοί εζήτησαν λογισμούς πολλούς τις οίδε σοφούς και τις οίδε λύσιν ρήματος
Copyright information for
ABGk